Czym są węglowodany?
Węglowodany to jedna z trzech podstawowych grup składników odżywczych (obok białek i tłuszczów), które dostarczają energii. Składają się z cukrów prostych, złożonych skrobi i błonnika. W naturze występują głównie w roślinach – od warzyw po zboża i owoce. Dla psa – wszystko zależy od źródła i ilości.
W psiej diecie węglowodany nie są uznawane za niezbędne, ale pełnią funkcje wspomagające. Dobrze dobrane mogą dostarczyć energii, wspierać zdrowe trawienie oraz poprawić konsystencję kału.
Czy psy potrzebują węglowodanów?
To pytanie wywołuje wiele kontrowersji. Z jednej strony, psy jako mięsożercy względni (facultative carnivores) są przystosowane do diety mięsnej, ale potrafią trawić skrobię dzięki enzymom takim jak amylaza. Ewolucja udomowienia sprawiła, że ich układ pokarmowy adaptował się do diety człowieka – także bogatszej w węglowodany.
Porównanie potrzeb psa i człowieka
W przeciwieństwie do ludzi, psy nie potrzebują węglowodanów, by przeżyć – mogą czerpać energię z tłuszczów i białek. Jednak umiarkowana ilość węglowodanów może odciążyć metabolizm białkowy i zapewnić „paliwo” na co dzień.
Rodzaje węglowodanów w psiej diecie
- Cukry proste – szybko przyswajalne, ale niewskazane w nadmiarze (np. sacharoza)
- Skrobia – zawarta m.in. w ryżu, kukurydzy, ziemniakach – łatwo strawna po obróbce cieplnej
- Błonnik – trudniej strawny, ale nieoceniony dla jelit i mikrobioty
Węglowodany strawne vs niestrawne
- Strawne dostarczają energii (np. ryż)
- Niestrawne (błonnik) wpływają na pasaż jelitowy i florę bakteryjną
Rola błonnika w diecie psa
Błonnik to „niewidzialny bohater” psiego trawienia. Reguluje pracę jelit, zapobiega zaparciom i biegunkom, a także wspiera rozwój zdrowej flory bakteryjnej. Psy karmione dietą bogatą w błonnik często mają bardziej zwarte, łatwiejsze do sprzątania odchody.
